ستارهپرستی (قرآن)در آیات قرآن به عبادت و پرستش ستاره اشاره شده است. ۱ - معنای ستارهپرستیستاره به هر يك از كُرات آسمانى كه در شب مىدرخشد، [۱]
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۳۰، «ستاره».
و ستارهپرست، به آن كه ستاره را ستایش كند گويند. [۲]
لغتنامه، ج ۸، ص ۱۱۸۵۸، «ستاره».
در اين عنوان آیاتی معرفی میشونذ که در آنها از واژههاى «كوكب»، «شعرى»، «نجم» و «صابئين» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطابراهیم و ستارهپرستی (قرآن)، اعتقاد به ربوبیت ستاره (قرآن)، بطلان ستارهپرستی (قرآن)، تاریخ ستارهپرستی (قرآن)، مبارزه با ستارهپرستی (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۴۹، برگرفته از مقاله «ستارهپرستی». |